ΩΚΕΑΝΩΝ ΑΛΙΣΑΧΝΗ

ΩΚΕΑΝΩΝ ΑΛΙΣΑΧΝΗ

 

Λέξεις  στη δίνη των νερών

Στων ανέμων τα μεγάλα κοχύλια

Στη σκέψη των χρησμών

Στο αλφάβητο του ευάλωτου ονείρου

Στα ανοιξιάτικα δέντρα

Στο χνούδι του ήλιου

Στη σκόνη των άστρων πάνω στις πέτρες...

Κι όλα τα αρχινισμένα τραγούδια

Στην καρδιά της νύχτας

Στο αλάτι των αιώνων

Στα μαλλιά των κοριτσιών

Στο αρχέγονο ανάερο των σύννεφων

Στη σιωπή των βουνών

Στων πουλιών τα αρχαία ταξίδια

Νερό στων ηφαιστείων τη γεωμετρία

Των ωκεανών η αλισάχνη.

ΠΟΛΕΙΣ

 Ομίχλη στους αρχαίους ποταμούς

Αναλαμπές χρυσών τρούλων

Ένα πράσινο σκιερού δάσους

Αντιφεγγίζει στα κάστρα

Ένα τραγούδι  για την αθέατη ομορφιά

Ιαχές, αγοραπωλησίες, ψαλμωδίες

Λέξεις που στροβιλίζουν άνεμοι

Στην καρδιά των πόλεων

Σαν χιόνι και σαν αλάτι της ερήμου

Μια ζυγαριά που αιωρείται  στο τόξο

Μια αναχώρηση νομάδων .

Φωτιές καίνε των παλαιών μύθων τον καρπό

Στης στάχτης το καθαρό νερό

Διαβάζεις το μέλλον.

Άλογα

Ανέβηκε ψηλά η ομίχλη

Και το δροσερό μάγουλο της μέρας

Έσταξε κιτρολέμονο και κανέλα

Πέτρες