ΖΕΦΥΡΩΝ ΠΛΕΥΣΕΙΣ
Βοριάδες φυσούν
Και χτυπούν οι καμπάνες των νησιών
Προϊστορικοί ιερείς
Ντύνονται τα χρυσά άμφια
Και θυμιατίζουν τις ψυχές
Στους γκρεμούς και στα βάραθρα
Στις θαλασσοσπηλιές
Το γέλιο του τρυφερού Μαρτίου
Σ’ αγγίζει τα δάχτυλα
Σαν κεντητό μαντηλάκι
Που ανεμίζει τους όρκους της αγάπης
Κάτω από τα πράσινα δέντρα.
Μέσα στις παμπάλαιες καμπάνες
Έχουν φωλιές οι σφήκες και οι αγριομέλισσες
Αέρηδες φυσούν τη νύχτα
Στη γη που αχνίζει την πάχνη σαν πετράδι
Στα γαλάζια ρεύματα
Της παιδικής γεωγραφίας...
