ΘΑ ‘ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ

 

ΘΑ ‘ΡΘΕΙ  ΚΑΙΡΟΣ

 

Θα ‘ρθει  καιρός  ένας καιρός

Δεν  θα ‘χεις τόπο να σταθείς

Και  πέτρα ν’ ακουμπήσεις

Τον  κόσμο να αφουγκραστείς

Δεν θα ‘χεις τόπο να σταθείς

Να  πεις  ένα τραγούδι

 

Το σπίτι άδειο και κλειστό

Κι εσύ σαν ξένος θα κοιτάς αυτό που ήσουν

Το φως θα πέφτει σκοτεινό και εσύ μονάχος

Σε άγνωστες στράτες θα διαβείς

Σε άλλες πολιτείες

Φωτιές θα καίνε

Πυρκαγιές

Κι  οι φλόγες θα σε φτάσουν

Θα σε προφτάσουν οι καιροί κι  εσύ θα είσαι άλλος

Αυτός που ήσουν θα χαθεί από το φως του ήλιου

 

Λυπητερό τραγούδι μου δεν σ’ άκουσε κανένας

Στου ωκεανού το πέρασμα ξενιτεμού ποτάμι

Μέσα σου άνθισε νωρίς της πίκρας το λουλούδι

Λουλούδι που έμοιαζε ροδιάς

Και λυγαριάς

Κλωνάρι  του ιβίσκου

Της φρέζιας άνθος δροσερό

Της θάλασσας κρινάκι

Φώτισες λίγο τον καιρό που έσταξε φαρμάκι

 

Μίλησε χρόνε να μας πεις

Ποιοι  είμασταν αν είδες

Αν ξέρεις χρόνε να μας πεις

Πες  μας και πού μας είδες

Της νιότης μας ήσουν φρουρός

Κρατούσες και μαχαίρι

Σαν το σπαθί του αρχάγγελου

Ασήμιζε  στον ύπνο

 

Μίλησε χρόνε

Στο νεογέννητο νερό

Να πεις τα όσα είδες.